روان‌ام تاول می‌زند...
و تاول‌ها، سر باز می‌کنند...
و محتویات‌شان می‌ریزد مابین تمام خاطرات، تمام زندگی...
لزج، تلخ، گس...
و تهوعی که آینه، بی فوت وقت هدیه‌ی روانِ تاول‌زده‌ام می‌کند...
همین...
به همین سادگی...
به همین خوشمزگی...